Idir Deighric is Breo um nóin seal do bhíos, Ar mo shlí dhom go Tiobrad Árann Mo speal bhí i gcóir agam óm Hórach mear groí, Nár bhaine aon díth dona shláinte. Casadh cailín breá orm bhí óg agus groí, Raibh a píob is a bráidchnis mar bhán-shneachta ar chraoibh. D'fhiosraíos an pósta bhí nó an ngeobhadh liom mar ghnaoi, Go raibh lasair im chroí istigh le grá dhi. D'fhreagair an bhé úd mé féineach gan mhoill Tá tú ráigeach id shlí is id ráitibh, Gan cheal, gan ghléasadh, gan teach ná gan tíos Is is gairid a leanfaidh an grá dhíot. Le ráiteas do bhéil ná déin dom aon díth, Tá bean eile id dhéidhse ag aoireacht bháibín, Ach fain ar do phréac ag baint féir ar do dhír, Faid a raghaidh tú go Tiobrad Árann. D'inniseas don mbé is ní raibh orm moill, Ná raibh agam riamh bean ná páiste, Gur i gCaisleán an tSléibhe a bhímse im chónaí, Is gur William Ó Duibhir mé gan áiteamh. Tá an chuid eile dem mhuintir ar an dtaobh eile den tír, I bhfrití na nDéise go tréan i mbun tís, Ní neosfainnse bréag duit ar aon rud sa saol Agus gheobhaidh tú mo thuairisc sa mBáinseach. Nuair a rángas 'on mBáinseach is tigh Mháire Choimín Do leagas mo speal is mo chlár ann. Do bhualas an bord agus d'ordaíos mug dí Agus leaba go luífinn go lá ann. Bhí gach ní dá áilleacht ar an gclár dúinn dá riar Puins mhilis láidir is biotáille dá chur tríthi, Bhíos ag síorchrochadh lámh is ag gáire lem mhnaoi Nuair a chonaicíos í ag díol bean a' tábhairne. Tar éis gach ní dá áiríos d'fhágas í ansiúd Ina codladh sa rúm i dtigh an tábhairne. Bhogas chun bóthair is threoiríos chun siúil, Mo chloch is mo phúitse ar mo bhásta. Le heagla an scéithe nó go ndéanfaí orm díth Nó go bhfaighfaí mé 'dhaoradh le haon choistí dlí, Níor tháiníos go dtí'n mBáinseach nó go dtánaigh an fómhar Agus siúd mar a scar mé le Máire.
Taifeadtaí
Cárthach Mac Craith – An Tobar Séimh
Pádraig de Faoite – An Grá dod Dhúchas
Stór Oidhreachta na nDéise 