Cois abhainn Ghleann an Chéime in Uíbh Laoghaire 'sea bhímse Mar a dtéann an fia san oíche chun síor-chodladh só Ag machnamh seal liom fhéinig, ag déanamh mo smaointe. Ag éisteacht i gcoillte le binnghuth na n-eon Nuair a chuala an cath ag teacht aniar Is glór na n-each ag teacht le sians Le fuaim an airm do chrith an sliabh ‘S nár mhéin liom a nglór. Thánadar go namhadmhar mar a thiocfadh garda de chonnaibh nimhe Agus cumha mo chroí na sár-fhir a dh’fhágadar gan treoir. Níor fhan fear, bean ná páiste i mbun áitrimh na dtíortha Ná gártha goil do bhí acu ‘s na mílte olagón Ag féachaint ar an ngarda go láidir ‘na dtimpeall Ag lámhach ‘s ag líonadh ‘s ag scaoileadh ‘na dtreo. An liú gur leath i bhfad i gcéin; ‘sé dúirt gach flaith ‘nár mhaith leis triall Gluaisigí go mear tá an cath dá riar, is téimís ‘na chóir. Thángadar na sár-fhir, guím áthas ar Chlanna Gael ‘S thiomáineadar na Pághánaigh le fánai' ar seol. Ba ghairid dúinn go dtáinig lámh láidir inár dtimpeall Gur scaipeadar ár ndaoine ar gach muilinn faoin gceo Bhí an Barrach ‘na bhumbáile ‘cu, Barnett agus Beecher, Hedges agus Faoitigh, is na mílte eile leo. A Rí na bhFeart go leagadh iad gan chliú, gan mheas, gan rath, gan séan. Go tinte meara i measc na bpian gan faoiseamh go deo, Céad glóire mór le hÍosa nár dhíolamar as a’ dtóir Ach a bheith ag déanamh grinn de ‘s á dh'insint ar só. Máire Bhuí Ní Laoghaire do chum
Taifeadtaí
Nioclás Tóibín – Amhráin Aneas